నది

బొట్టు బొట్టుగా ప్రారంభం
అల్లరి సెలయేరులా పెరగడం
విస్తరిస్తూ లోతుగా ప్రవాహం

కొన్ని సార్లు మంద్రంగా
మరికొన్ని సార్లు వేగంగా
సుడులు తిరుగుతూ...
అందరికీ ప్రమోదమవుతూ
ఆదమరిస్తే అంతలోనే ప్రమాదమవుతూ

ఒకచోట ఎండుతూ నివాసమవుతూ
మరోచోట నిండుతూ పండుతూ
దాహం తీరుస్తూ జీవాన్నిస్తూ

ఒక్కోసారి చిన్నారులాడుకునేంత చిన్నదిగా
మరోసారి మహామహులను సైతం
మట్టి కరిపించే ప్రళయంలా

అందరినీ అన్నిటినీ కలుపుకు పోవడం తనమతంలా
ఎవరి ఉనికీ అవసరంలేని ఏకాకిలా యోగిలా...

ఎప్పుడు ఎలా ఉంటుందో
కొంత అర్ధం అవుతూ
మరికొంత అర్ధం కాని రహస్యంలా
స్వేచ్ఛకు మరో రూపంలా...

ఒకటి మాత్రం నిజం
పురోగమనం తన నైజం

అవసరం కొద్దీ కొందరు
అతి ప్రేమతో కొందరు
ఆదర్శం కొద్దీ ఇంకొందరు
అహంకారంతో మరికొందరు
ఆనకట్టలు కట్టినా
మరెలా బంధించినా...
ఆగడం దానికి కష్టం

సాంతం స్వంతమవాలనే స్వార్ధం కన్నా
సాంగత్యంలో స్వాంతన పొందడం ఉత్కృష్టం

అందుకే నది అంటే నాకు చాలా ఇష్టం
ఎందుకో దానికీ నాకూ చాలా దగ్గర బంధం

(ఆకాశమంత ప్రేమతో (ఆన)కట్టేసిన నా రాక్షసికి)