Friday, May 8, 2009

దూరం

ప్రాతః కాలం కనులు తెరిచాక
ఫాలం చుంబించేంత దూరంగా ఉండు

పనిలో మునిగి అలసిన వేళ
అనుకోని ఆలింగనమంత దూరంగా ఉండు

అపరాహ్నం ఆకలిమంటకి
కొసరి వడ్డించేంత దూరంగా ఉండు

సాయం సంధ్య అందాలన్నీ
ముద్దుమోములో ప్రతిబింబించేంత దూరంగా ఉండు

ముసురేసిన నీలిమేఘపు గొడుగు కింద
మనసారా మాటలాడేంత దూరంగా ఉండు

పాలసంద్రంవంటి పండువెన్నెల్లో
పరవశాన పాట పాడేంత దూరంగా ఉండు

కలతలు నలతలు కలిగిన సమయాన
కలిసి జ్వరపడేంత దూరంగా ఉండు

నిశిరాతిరి మెలకువలో చేయి చాస్తే
నిశ్శబ్దంగా ఒదిగిపోయేంత దూరంగా ఉండు

దూరం అవుదామనుకున్న ప్రతిసారీ
దగ్గరయేంత దూరంగా ఉండు

5 comments:

ఏకాంతపు దిలీప్ said...

ఓహ్హ్! చాలా బాగుంది..

లక్ష్మీదేవి / लक्ष्मीदेवी said...

baagaa raasaaru.

Bolloju Baba said...

baagundi

పరిమళం said...

ఇక అది దూరమెందుకౌతుందీ ? .... :) :)
చాలా బావుందండీ !

Raj Verma said...

భావస్వారూప్యత బహు నిండుగా ఉన్న మీ కవితలు చదివేకొద్దీ నాలో చిత్రమైన భావనలు కలుగుతున్నాయి...
చదవడానికి ఉపక్రమించే ముందు, ఆడుకోవటానికి అనుమతి పొందిన పసిమనసువలె, నా మది ఉప్పొంగుతుంది...
చదువుతున్నంతసేపు, ఆ పదకవితాకాసాన్న పయనిస్తున్న స్వేచ్చావిహంగంవలె, నా దేహం విహరిస్తుంది...
చదవటం ముగిసిన వేళ, అంతిమాధ్యాయానికి చేరువోతున్న ముదసలి అసువువలె, నా ఎద ఆరాటపడుతుంది...