Wednesday, July 30, 2008

తపన-తపస్సు

ఏదో తపన
ఏదో తపస్సు
కన్నీళ్ళన్నీ తుడిచెయ్యాలనీ
కష్టాలన్నీ మడిచెయ్యాలనీ
దళారీతనాన్ని దునుమాడాలనీ
అంధత్వాన్ని అంతమొందించాలనీ
అన్నదాతకు పట్టెడన్నమవ్వాలనీ
కష్టానికి పొంగు కండనవ్వాలనీ
జాతిని రగిలించాలనీ
జ్యోతిలా జ్వలించాలనీ
జగత్తునే వెలిగించాలనీ
నా ఒక్కొక్క అక్షరం రుధిరాపాతంలా
లక్షల స్పూర్తికి కారణమవ్వాలనీ

ఏదో తపన
ఏదో తపస్సు
చిన్నారుల బోసినవ్వుగా విరియాలనీ
చిరుజల్లై పుడమిని తడపాలనీ
తాతమ్మ తనువు నిమరాలనీ
తొలికాంతిలో మంచులా కరగాలనీ
అమాయకత చిరునామా కావాలనీ
అమాసలో చంద్రమవ్వాలనీ
పున్నమిలో సంద్రమవ్వాలనీ
పులకింతల వసంతమవ్వాలనీ
అందరాని లోకం అందాలనీ
ఆద్యంతరహిత సన్నిధినుండాలనీ

కూడలి

అటు చూస్తే ప్రళయారావం
ఇటు చూస్తే ప్రణవనాదం

అటు చూస్తే జనారణ్యం
ఇటు చూస్తే మనఃధ్యానం

అటు చూస్తే ప్రేమామ్రుతం
ఇటు చూస్తే జీవన్మరణం

అటు చూస్తే శస్త్రవిన్యాసం
ఇటు చూస్తే అస్త్రసన్యాసం

అటు చూస్తే త్వదీయతపం
ఇటు చూస్తే మదీయజపం

అటు చూస్తే సుప్రభాతం
ఇటు చూస్తే సుషుప్తగీతం

అటు చూస్తే నా మొత్తం
ఇటు చూస్తే నీ చిత్తం

ఎటు పయనం ఏది గమ్యం

Friday, July 25, 2008

ఉదయం

ధాత్రిసుందరీపరిష్వంగాన్ని
వీడలేక వెడలుతున్న నింగిప్రేమికుడు

ప్రతిరాత్రీ అనంత పయనం అంతటి కష్టం
మరిపించే నుదుటిపై ప్రియురాలి ముద్దులో
అలిసి సొలిసి
మరలి వస్తానంటూ
మరిచి పోవద్దంటూ
కరిగిపోతున్న ఆ ప్రియుడి
సంత్రుప్తి నిట్టూర్పు రంగులద్దుతున్న
తూరుపు అంబర చుంబనాలు

ప్రతిపగలూ నిరీక్షణలో క్షణాలు లెక్కెడుతూ
ఎడబాటు తాళలేక తీక్షణతకు వేదికౌతూ
సాయంసంధ్యకు చల్లబడి
మరో ఏకాంతానికి సిధ్ధపడుతూ
ఊహల వర్ణాలల్లుతున్న పడమటి దివిసీమల
ప్రతిఫలించే భువి ముస్తాబు సోయగాల సొబగులు

ప్రేమసాయ స్వేదబిందువుల సాక్ష్యాలు
ఆకుల కొనలన నిలిచిన మంచుముత్యాలు

ఈ కధనంతటినీ
కధలు కధలుగా చెబుతూ
కలకాదని ఒట్టేస్తూ
నిజమేనని ఒత్తి పలుకుతూ
ఆ స్వచ్చమైన మణులతో
నా కాళ్ళు కడుగుతూ
స్వాగతం పలికే ధరిత్రీపుత్రికలు

ఎవరన్నారు శృంగారం
ప్రకృతిలో లేదని?!
నే చెబుతున్నా
ప్రతి ఉదయం దానికో ఋజువని

Wednesday, July 23, 2008

Inspiration

Wonderful Prayer

O my Lord,
if I worship you
from fear of hell,
burn me in hell.

If I worship you
from hope of Paradise,
bar me from its gates.

But if I worship you
for yourself alone,
grant me then
the beauty of your Face.

Our deepest fear

Our deepest fear is not that we are inadequate. Our deepest fear is that we are powerful beyond measure. It is our light, not our darkness, that most frightens us. We ask ourselves, Who I am to be, brilliant, gorgeous, talented and fabulous? Actually, who are you not to be? You are a child of God. Your playing small doesn't serve the world. There is nothing enlightened about shrinking, so that other people won't feel insecure around you. We were born to make manifest the Glory of God that is within us. It's not just in some of us, it's in everyone. And as we let our own light shine, we unconsciously give other people permission to do the same. As we are liberated from our own fear, Our presence automatically liberates others.

-Nelson Mandela.



Prayer

Lord, make me an instrument of your peace,
Where there is hatred, let me sow love;
where there is injury, pardon;
where there is doubt, faith;
where there is despair, hope;
where there is darkness, light;
where there is sadness, joy;
O Divine Master, grant that I may not so much seek
to be consoled as to console;
to be understood as to understand;
to be loved as to love.

For it is in giving that we receive;
it is in pardoning that we are pardoned;
and it is in dying that we are born to eternal life

- St. Francis of Assisi (12th century)



Everyday Glory

If the future's looking dark
We're the ones who have to shine
If there's no one in control
We're the ones who draw the line
Though we live in trying times
We're the ones who have to try
Though we know that time has wings
We're the ones who have to fly...
- Neil Peart

తెలుగు అనువాదం

మనం

భవితవ్యం అంధకారమైతే
మనమేగా మెరిసే తారకలం
నడిపించే నాయకత్వం కరువైతే
మనమేగా చైతన్యపు ముందడుగులం
కష్టకాలం ఎదురైనా
మనమేగా జయించే శక్తులం
కాలానికి రెక్కలు ఉన్నా
మనమేగా ఎగిరే విహంగాలం

Saturday, July 19, 2008

పయనం

నీవు చెంత లేకున్నా
నీ చింతనతో సాగిన ప్రయాణం
ఈ మౌనంతో అంతరాయం
అడుగేయని నా అంతరంగం
కదలక మెదలక శిలనైన భావం
ఉలికైన లొంగని పాషాణమీ హ్రుదయం
నీ పిలుపుతో కరిగేను మైనం
నీ పలుకుతో నడిచేను ఆగిన నా పాదం

శబ్దరహిత శ్వాసలోన
నీకు దొరుకు స్వాంతనాన
పుట్టుకొచ్చే నిశ్చయం పురోగమనం
నా పదముతో నిలిచేను సాగే నీ చరణం

ఎవరైనా విన్నారా ఈ విడ్డూరం?!

ఎవరో ఒకరికే సాధ్యమీ పయనమని
ఎలుగెత్తి అరిచిన నీ నిశ్శబ్దశాసనం
నీకే విడిచి ఈ మార్గం
నేడు చిత్తరువైతిని నేస్తం

Friday, July 18, 2008

పలుకని చిలుక

ఆ నవ్వులేవీ? విరిసిన పువ్వులేవీ?
ఆ వెన్నెలేదీ? మురిసిన వన్నెలేవీ?

ఎక్కడ పడిపోయాయి అధరం చిందిన సత్యాలు?
ఎన్నని పోగేయాలి దారం తెగిన ముత్యాలు?

ఏమో నేస్తం...
నే లేకుండా నువ్వు సంతసం!
ఎలా నమ్మడం ఈ నిజం?!
నిత్యం ఆనందించే నా హ్రుదయం
నేడేల నిండే వైరాగ్యం?!

పలుకని చిలుకా, పలికేదెప్పుడు?
నా ఊహకు ఊపిరులూదేదెప్పుదు?

నమ్మకం

"ఆశ, ఆశించడం లేకుండా నమ్మకం ఉంటుందా?" - ఒక మిత్రుడు అడిగిన ప్రశ్న. ఉంటుంది అనేది నా సమాధానం. మీరేమంటారు?

అసలు ఈ సంభాషణ - నేను ఎవరినైనా త్వరగా నమ్మేస్తాను - అనే విషయంతో మొదలయింది. అదే నా బలము, బలహీనత కూడా...

(ఇంకా ఉంది)

మనుషుల రవాణా

అవును... మీరు చదివింది నిజమే.... సరుకుల రవాణా కాదు, మనుషుల రవాణా. నేడు మానవతకు అన్నిటికంటే అతి ప్రమాదకరమైన శత్రువు. Human Trafficking.

(ఇంకా ఉంది)

I started this to write more.. but after seeing this web site, realized I dont need to write more.

Just visit this organization's we site - Prajwala: http://www.prajwalaindia.com/home.html

And also visit and follow Sunitha Krishnan's blog to find out more about this topic and see how you can help.
http://sunithakrishnan.blogspot.com/

You can do something about everything.

Friday, July 11, 2008

నా నాయకుడు

ఇటీవల ఓ అమ్మాయి నన్ను అడిగింది - "నాకు చే అంటే ప్రాణం, మరి మీకెవరంటే ఇష్టం? మీరు ఎవరివల్ల ప్రభావితమవుతుంటారు?" - అని. నేను అన్నిటి నుండి, అందరి నుండి మంచిని తీసుకునే ప్రయత్నం చేస్తుంటాను... అంటే అందులో కొంత చెడు కూడా ఉన్నట్టేగా!... అది తెలుసుకుని, మంచిని గ్రహించి చెడుని వదిలేయడం మంచిది... నాకు అస్సలు చెడు కనిపించని మహా నాయకుడెవరో తెలుసా?! బలహీనతగా కనిపించే అతి బలమైన ఆయుధాలు ప్రేమ, త్యాగం, క్షమ ద్వారా ఈ ప్రపంచంలో అతి పెద్ద విప్లవాన్ని తెచ్చిన నాయకుడు... సంపూర్ణమైన స్వేచ్చని మనకు పరిచయం చేసిన నాయకుడు... దాదాపు రెండువేల సంవత్సరాల తరువాత, ఇప్పటికీ ప్రపంచం నలుమూలలా ఎంతోమందిని ప్రభావితం చేస్తున్న నాయకుడు, కాలం పరీక్షకు తట్టుకుని అన్నిటికన్నా గొప్ప ఇజంగా నిరూపించబడిన స్వేచ్చాసిధ్ధాంతాన్ని మనకిచ్చినవాడు... తను ఉపయోగించిన ఆయుధాలను తన శిలువ ద్వారా అనంతంగా సరఫరా చేస్తున్న నాయకుడు...

నా నాయకుడు...
రక్తం చిందించాడు, కానీ తనది మాత్రమే
ప్రాణం బలి ఇచ్చాడు, కానీ తనది మాత్రమే...
అది కూడా తిరిగి తీసుకునే శక్తి ఉంది కాబట్టి
మానవాళి మొత్తానికి అది అవసరం కాబట్టి
జీవం పోయడమే గానీ, తీయడం ఎరుగనివాడు

నా నాయకుడు...
సమాజానికి ఎదురీదాడు, అతి పెద్ద విప్లవానికి నాంది పలికాడు
అంటరాని వారిని అంటుకున్నాడు, వారిని పరిశుభ్రం చేశాడు
అసహ్యపాత్రులైన వారి ఇంట కలిసి భోంచేశాడు, వారి హ్రుదయంలో మార్పుకు శ్రీకారం చుట్టాడు
ఆడవారికి సమాన విలువనిచ్చాడు, అపనిందలను ఏమాత్రం లెక్కచేయక ముందుకు నడిపించాడు
గుడ్డివారికి వెలుగునిచ్చాడు, మనసు సంకెళ్ళను తెంచాడు

నా నాయకుడు...
ప్రళయాన్ని సైతం "శాంతం" అని శాశించిన పాలకుడు, నా మదిలోని కల్లోలాన్ని ఇప్పటికీ శాంతపరచగల సమర్ధుడు
ఇలలోని భోగాలన్నీ త్రుణప్రాయంగా త్యజించినవాడు, ప్రపంచమే తనదైనా అతి సామాన్యంగా జీవించినవాడు
అరులు సైతం భయంతో వణికే అరివీరభయంకరుడు, చిన్ని బిడ్డను చేరదీసే అమ్రుత హ్రుదయుడు
దండించే అర్హత తనకున్నా, దయనే ఎంచుకున్న దయామయుడు
తనజీవితపరమార్ధం కోసం శిలువనెక్కిన మానవోత్తముడు, అక్కడ కూడా వారి అజ్ఞానం క్షమించమని వేడిన దైవస్వరూపుడు

నాయకులకే నాయకుడు. మచ్చలేని మహానాయకుడు. నా అంతట నేనుగా, మనస్పూర్తిగా, పూర్తిగా శిరసు వంచే నా ప్రియతమ నాయకుడు - ఎష్షువా.

ఆయన గురించి రాసిన పుస్తకం ప్రపంచంలో ప్రతిఏటా అత్యధికంగా ముద్రిస్తున్న, అమ్ముడుపోతున్న పుస్తకం - బైబిల్. సినిమాలలో చూపించిన, అందరికీ తెలిసిన కధ మాత్రమే కాదు, ఆసక్తి ఉంటే చదివి తెలుసుకోండి...

ఆయనను అనుసరించడానికి నేను క్రైస్తవమతం తీసుకోనఖర్లేదు... అసలు యే మతాన్నీ అనుసరించనఖర్లేదు... నా సంస్క్రుతి, సత్సాంప్రదాయాలను వీడనఖర్లేదు... నా వేష, భాషలు మార్చనఖర్లేదు... సహజత్వాన్ని వదలనఖర్లేదు... నా సిధ్ధాంతాలు మంచివైతే, వాటినీ తెంచనఖర్లేదు... బలవంతంగా ఎవరిమీదా నా నమ్మకాలు రుద్దనఖర్లేదు... ఎవరినీ నేను మార్చనఖర్లేదు...

జీవించే విధానమే వేరు...

ఉపయోగించే ఆయుధాలే వేరు...

నడిపించే నాయకుడే వేరు...

నేటి తరం

చదువుకుంటూ కూడా సమాజసేవ చేస్తున్న వాళ్ళు, కవిత్వమే ఊపిరిగా జీవించే వాళ్ళు, కోరిన ఉద్యోగం రాలేదని వాపోయే చిన్నారులు, తన తరం డబ్బుసంపాదనాప్రభావాన్ని తమ మీద పడనీయకుండా కళాప్రాభవాన్ని వెలిగిద్దామనుకుంటున్న యువతీయువకులు... వారాంతాలలో వెళ్ళే సరదా యాత్రల్లో తరచూ దర్శించే వ్రుధ్ధాశ్రమాలు, అనాధశరణాలయాలు... సామాన్యులైనా సాటివారిగా స్పందిస్తున్న హ్రుదయాలు... మురికికూపం అనబడే రాజకీయాలలో ప్రవేశించి ప్రక్షాళన చేస్తున్న వాళ్ళు... ఇది నేటి తరం... మార్పు ప్రవహిస్తుంది నరం నరం... ఇది నాకు గర్వకారణం...

అయితే, ఈ తరానికి ఇంకో కోణం కూడా ఉంది - పెరిగిపోతున్న అస్థిత్వ అన్వేషణ... కులమో, మతమో, తమ సామర్ధ్యమో, స్నేహితులో, ప్రేమికులో, సన్నిహితుల జ్ఞాపకాలో, గతించిన ఇజాలో, చరిత్ర నిరూపించినా కనపడని నిజాలో... కమ్మూనిజానికి పెరుగుతున్న ఆదరణ... చే గివారా నాయకత్వంపై ఎనలేని అభిమానం... హిట్లర్ నాయకత్వం పైనా సాఫ్ట్ కార్నర్!... ఎటు పోతుంది ఈ తరం?

అయితే, నిజంగా వాళ్ళు కోరుకుంటున్నది ఏమిటి? అంతరాంతరాల్లో ఉన్న మూలకారణం ఏమిటి? - సమానత్వం, న్యాయం, నీతి, అంతరించిపోతున్న కళలను బతికించడం, విరిగిపోతున్న విలువలను అతికించడం... - అన్నీ మంచి ఉద్దేశ్యాలే... ఎన్నుకునే సిధ్ధాంతాలు, ఆచరణా విధానాలు, కొలుస్తున్న వేలుపులు అన్నీ మంచివేనా? ఏమో!

కాలం పరీక్షలో నెగ్గని ఏ ఇజమైనా, తిరిగి బలవంతం గా ప్రాణంపోసినా ఎంతో కాలం మనలేదు, మళ్ళీ కాలంలో కాలంచేయాల్సిందే! అన్నిటికీ మించి, స్వతహాగా మారలేని జాడ్యాలన్నీ బలవంతపు బ్రాహ్మణార్ధం అయిపోగానే మళ్ళీ వెలుగు చూసేవే... నిజమైన మార్పు లోపలినుండి వస్తుంది... ఎన్ని మార్గాలు కళ్ళెదురుగా ఉన్నా, మంచిని ఎన్నుకునే స్థైర్యాన్నిస్తుంది... ఒక విత్తనం మొలకెత్తాలంటే దానికి అనుకూలించే పరిస్థితులు ఉండాలి - ముందు మంచి విత్తనం, మంచి మట్టి, తగినంత తేమ... అలానే సహజసిధ్ధంగా మార్పు రావాలంటే, ముందు మంచి సిధ్ధాంతం, స్వేచ్చ, శాంతి, ముందు మనం తెలుసుకోడం, మనం ఆచరిస్తూ దాని గురించి పదిమంచికి చెప్పడం, ప్రభావితం చేయడం... ఇలా కాకుండా కష్టపడి సంపాదించిన వాడి ఫలాన్ని బలవంతంగా (అది రక్తపాతమైనా సరే) తీసుకెళ్ళి అంత కష్టపడనివాడికి ఇవ్వడం ఎంత వరకూ ఫలిస్తుంది? ఇక్కడ సిధ్ధాంతం మంచిదే - సామాజిక సమానత్వం, కానీ దానిని అనుసరించే విధానమే వేరు... రష్యా నుండి మనం నేర్చుకున్న పాఠాలేమిటి? చైనా నుండి నేర్చుకుంటున్న పాఠాలేమిటి?

ఉదాహరణకి, రేప్పొద్దున్న మీరే ఒక కంపెనీ పెట్టారనుకోండి... మీకు వచ్చిన లాభాలను స్వఛ్ఛందంగా చుట్టూ ఉన్న సమాజాన్ని అభివ్రుధ్ధి చేయడానికి ఖర్చు చేస్తే ఎలా ఉంటుంది? అలా కాక, ప్రభుత్వమే మీ లాభాలలో సింహభాగాన్ని సమానత పేరుతో లాగేసుకుని తమకిష్టమైనచోట పంపిణీ చేస్తే ఎలా ఉంటుంది? రెండవ పధ్ధతిలో జరిగితే, మీకు కష్టపడి పని చేయాలనిపిస్తుందా? ఉత్పాదకత పెంచాలనిపిస్తుందా? రెండిటిలోనూ ఉద్దేశ్యం ఒకటే - సమానత్వం... కానీ ఆచరణలో నాగలోకానికీ, నక్కకూ ఉన్నంత తేడా ఉంది... కాదనగలరా?! స్వచ్చందంగా, ప్రేమతో, త్యాగంతో చేసే సేవ, చేసేవారికీ చేయించుకునేవారికీ ఆనందదాయకం, అలా వచ్చే మార్పు శాశ్వతం, ఆరోగ్యకరం.

బురద బురద అని నిందించడం ఒక్కటే కాక, ఆ బురదలో దిగి, శుభ్రం చేయడానికి లోక్ సత్తా స్థాపించిన ప్రజారాజకీయవేత్త జయప్రకాష్ నారాయణ్; పేదరిక నిర్మూలనకు నడుంకట్టి, గ్రామీణ్ బాంక్ ద్వారా పూచీకత్తు లేని స్వల్పఋణాలకు శ్రీకారం చుట్టి, ఎందరో పేదలకు వెలుగునిస్తున్న సామాజికస్ప్రుహ ఉన్న వ్యాపారవేత్త మహమ్మద్ యూనస్; స్వయంసమ్రుధ్ధ గ్రామాన్ని ఆనందవనంగా సమాజం వెలివేసిన కుష్టువారితో ప్రారంభించి, వారికి పునర్జీవితాన్ని, ఆత్మగౌరవాన్ని ఇచ్చిన మానవతావాది బాబా ఆమ్టే; దైవం పిలుపుకు స్పందించి, పరాయిదేశం వచ్చి, అంటరాని వారిని ప్రేమించి, సేవించి, ఆ దేశవాసుల హ్రుదయాల్లో సుస్థిరస్థానం పొందిన అమ్మ, కరుణామయి థెరెసా... వర్ణసమానత స్వప్నించి, దానికై తన ప్రాణం పోయేవరకు పోరాడిన సమానతావాది మార్టిన్ లూథర్ కింగ్ జూనియర్... ఇంకా ఇలాంటి ఎందరో మహానుభావులు... వీరు మనకు ఆదర్శప్రాయం...

ఈ తరం, కాలగమనంలో చతికిలపడ్డ సిధ్ధాంతాలకు, ఆచరణాశైలికి తిరిగి బలవంతంగా పునర్జీవం పోసేకంటే, చరిత్ర నుండి పాఠాలను, అన్ని ఇజాల నుండి మంచిని నేర్చుకుని, మరో కొత్త ఇజాన్ని కనిపెట్టడం ఉత్తమం... ఇది కొత్త తరం... మళ్ళీ పాత బూజునే తగిలించుకోడం ఎంతవరకు పురోగమనం?! ఈ తరానికి మరో కొంగొత్తశైలిని కనిపెట్టే సత్తా ఉంది... వెనకటి తరాల నుండి పాఠాలను స్వీకరించి, మీ ఆశలను, ఆశయాలను, ఊహలను జోడించి నవ్యత్వంతో ముందుకు నడవండి... మీ వెనుక తరాలను వేలుపట్టి నడిపించండి... ముందు తరాలకు బంగారుబాట వేయండి... జై ఈ తరం.